ทฤษฏีมวยไท้เก๊ก
 
   ข้อความต่อไปนี้ทาง webmaster ได้คัดลอกมาจากหนังสือมวยภายในไท้เก๊กตระกูลหยาง มันออกจะเข้าใจยากนิดหน่อยนะครับ
 
      ปรมาจารย์ จางซันฟงแต่ง
      จอมยุทธน้อยพิมพ
 

เมื่อเคลื่อนไหวทั่วร่างต้องคล้องเบาทุกส่วน
โดยเฉพาะต้องสอดเกี่ยวโยงร้อย
ไอพลังพึงปลุกกระตุ้น
วิญญาณพึงสงบรำงับอยู่ภายใน
ปราศจารการทำให้มีที่ขาดตกบกพร่อง
ปราศจากการทำให้มีที่เนินนูนแอ่งเว้า
ปราศจากการทำให้มีที่ขาดหายเว้นระยะ
รากฐานนั้นอยู่ที่เท้า
เสริมส่งโดยขา
บงการโดยเอง
สำแดงรูปลักษณ์โดยนิ้มมือ
จากเท้าแล้วขา แล้วก็เอว
ทั้หมดต้องบริบูรณ์โดยตลอด
มุ่งไปข้าหน้าถอยมาข้างหลัง
สามารถได้ท่าได้ทีมีโอกาส
มีที่ไม่ได้ที่ไม่ได้ที ร่างก็จะสับสนยุ่งเหยิง
ข้อเสียนี้ต้องหาจากเอวและขา
บนล่างซ้ายขวาหน้าหลังล้วนเป็นเช่นกัน
ทั้งปวงส้วนแต่อยู่ที่จิตไม่ได้อยู่ที่ภายนอก
มีบนก็มีล่าง มีซ้ายก็มีขวา มีหน้าก็มีหลัง
ดังจิตคิดจะมุ่งขึ้นบนจึงแฝงในลงล่าง
เสมือนกำลังจะเปิดสิ่งของขึ้นมา
แต่กลับเพิ่มแรางกดต้านเอาไว้
เป็นเช่นนั้นฐานตนเองสะบั้น
คือเสียหายที่รวดเร็วแต่ไร้การระแวงระวัง
ว่างเต็มพึงแบ่งแยกให้จะแจ้ง
ที่หนึ่งมีเต็มว่างอยู่หนึ่งที่
ที่ไหนๆ ก็มีเต็มมีว่างด้วยกันทั้งนั้น
ทั่งร่างสอดโยงร้อยกันไปหมด
ปราศจากการทำให้ขาดตอนเลยแม้แต่น้อย

 

จอมยุทธน้อย